بتن کان برگه ورسیتسن

قدرت تحول‌آفرین دعا

مقدمه: در لوقا ۱۸:۱-۸، عیسی به ما یک مترسک معجزه‌آمیز ارائه می‌دهد که تصوّر ما از قدرت و تأثیر در جهان را چالش می‌دهد. با مقایسه خدا با یک قاضی به نظر یکنواخت و بی‌تفاوت، عیسی ما را به ایدهٔ جسارت‌آمیز دعوت می‌کند که دعاهای ما می‌توانند مسیر تاریخ را تغییر دهند. در این خلاصه پیشنهادی از پیشنهاد، ما نحوه استقامت در دعا را که تحت تأثیر ایمان است، و چگونگی ارتباط ما با یک خدا که می‌شنود و پاسخ می‌دهد، خواهیم بررسی کرد.

عیسی از داستان یک بیوه‌ی بی‌حمایت استفاده می‌کند تا نشان دهد چه تأثیری می‌توانیم از طریق دعا داشته باشیم. در جهانی که مصالح اقتصادی و نیروی نظامی اغلب سرنوشت را تعیین می‌کنند، مترادف این داستان به ما یادآوری می‌کند که به عنوان مسیحیان یک قدرت در دستان داریم که حتی از سلاح‌های اتمی بیشتر است. بیوه‌ای به‌نظر ناچیز، به نظر می‌رسد، به داور چسبیده و این موضوع به ما نشان می‌دهد که استقامت در دعا چقدر مهم است.
مقایسه با شخصیت‌های تاریخی و یادآوری از این که کلیسا، گرچه به‌نظر می‌آید فقیر باشد، آقای جهان را می‌شناسد، ما را به درک می‌رساند که نمایش در صحنهٔ جهانی فقط پیش‌آخرتابی است. بنابراین، دعا به یک وسیله تبدیل می‌شود که اعتماد ما به فرادین حاکمانهٔ خداوند را به‌تصویر می‌کشد که فوق ممالک مؤقت زمینی قرار دارد.
شروع جنگ در اوکراین یادآوری معاصری از ضرورت دعاهای اجتماعی برای صلح است. تجربه شخصی از شرکت در این دعاها، اهمیت جستجوی مداخله الهی را تقویت می‌کند، حتی اگر زمان پاسخ را ندانیم.
بیوه که در حال یاس و تهدید وجودی است، به سراغ داور می‌رود و ما را یادآور می‌کند که دعای ما باید شدت ایمان ما به یک خدا که تأثیری بر سرنوشت شخصی ما و سرنوشت جهان دارد، را منعکس کند.

استنتاج: عیسی ایدهٔ یک دعا حرمتآمیز و محتاط را با معرفی یک خدای مهربان تروری می‌کند که به دعاهای ما تشنه است. او ما را به دعا کردن مانند کودکانی که بر مهر و محبت پدر آسمانی خود اعتماد دارند، تشویق می‌کند. گرچه ما می‌فهمیم که خدا همیشه همه چیز را به ما نخواهد داد، اما درک می‌کنیم که دعا با ایمان و استقامت، بیان توکل ما به حکمت و نیکویی او است.

مترادف خواستاری ناتوان‌آمیز و حذرگرا با اینکه به نظر می‌رسد خدا گاهی سکوت می‌کند، این را نشان می‌دهد که او بی‌تفاوت نیست و استقامت در دعا امری حیاتی است.
سرانجام، داستان به دعوتی تبدیل می‌شود که به جستجوی حضور خدا در دعا و ارائهٔ تضرعات خود به او دعوت می‌کند. ما تشویق به نه تنها برای دعا کردن برای امور شخصی، بلکه برای جامعه، شهر، کشور و جهان هستیم. هفته دعا ائتلاف فرصتی فراهم می‌کند که در دعا یکپارچه شویم و بفهمیم که با وجود بارهای دنیا، خدا دعاهای ما را می‌شنود و توانایی تحول واقعیت‌های ما را دارد.
بنابراین، با اعتراف به ایمان "اگر بار جهان تو را فرامی‌گیرد، خدا دعای تو را می‌شنود!"، در این حقیقت سکون و قدرت را پیدا می‌کنیم که در دعا ایستاده و به اعتماد به اینکه سرانجام ارادهٔ حاکمانهٔ پروردگار ما پیروز خواهد شد، ادامه می‌دهیم.