قلبی استوار
کلیدهای تاب‌آوری روحانی براساس مزمور ۱۱۲
در موعظه‌های اخیر، ما به بررسی حالات مختلف قلب پرداخته‌ایم: قلبی که از ترس ذوب می‌شود، قلبی نرم که برای پذیرش کلام خدا آماده است، و قلبی باز که همزیستی پر از اعتماد را ترویج می‌کند. امروز، ما بر روی "قلب استوار" تمرکز می‌کنیم. برای این منظور، مزمور ۱۱۲ را بخوانیم...
احترام به خدا: اولین ستون
از بین تمام حالات قلب انسانی، "قلب استوار" ایده‌آل کتاب مقدس است. این قلب بدون سخت شدن یا بی‌حس شدن، طوفان‌ها را تحمل می‌کند و نسبت به خود و دیگران مهربان باقی می‌ماند. آیا نمی‌خواهید چنین قلبی داشته باشید؟
در مزمور ۱۱۲ فردی با قلبی استوار توصیف شده است. سه ویژگی برجسته است: ترس از خدا، سخاوتمندی و آرامش — سه ستون یک قلب استوار. "خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد" (آیه ۱). در اینجا صحبت از ترس نیست بلکه از احترام: نگرشی از احترام و ارج نهادن به خدا.
احترام با مشاهده خدا در زندگی ما آغاز می‌شود. همان‌طور که عزیزانمان را با شناخت و صدا کردن نامشان گرامی می‌داریم، احترام به خدا نیز شامل صحبت کردن با او و دعا کردن به اوست.
سخاوتمندی: دومین ستون
"خوشا به حال کسی که مهربان است و قرض می‌دهد" (آیه ۵). "او به فقرای زیادی می‌دهد؛ عدالت او تا ابد باقی است" (آیه ۹). به اشتراک گذاشتن برکات ما در تمام ادیان بزرگ ضروری است. سخاوتمندی نه تنها به کم‌بضاعت‌ها کمک می‌کند بلکه ما را از درون متحول می‌سازد.
اگرچه عمل ده‌یک دادن در عهد جدید دیگر الزامی نیست، اما همچنان یک روش عالی برای پرورش سخاوتمندی است. این موضوع فقط مربوط به رفتارهای بیرونی نیست، بلکه توسعه نگرش درونی قلب است. عیسی خود گفت:
"مهربان باشید، همان‌طور که پدر شما مهربان است" (لوقا ۶:۳۶).
آرامش در مواجهه با مشکلات: سومین ستون
"او از اخبار بد نمی‌ترسد؛ قلبش استوار است، به خداوند اعتماد دارد" (آیه ۷). اخبار بد می‌تواند به اشکال مختلف بیاید: جنگ‌ها، بلایای طبیعی یا موقعیت‌های دشوار شخصی مانند بیماری یا اخراج. این اخبار می‌توانند ما را عمیقاً متزلزل کنند.
چگونه می‌توانیم بدون بی‌حس شدن، استوار بمانیم؟ تاب‌آوری، توانایی بازیابی از مشکلات است و در افراد متفاوت است. مزمور ۱۱۲ به ما نشان می‌دهد که هماهنگ کردن قلب ما با قلب خدا می‌تواند تاب‌آوری روحانی ما را افزایش دهد.
ساختن تاب‌آوری روحانی
مزمور ۱۱۲ ما را دعوت می‌کند تا زندگی خود را با خدا سپری کنیم؛ او را گرامی بداریم و همواره نزدیکی او را بجوییم. هنگامی که قلب ما با قلب خدا هماهنگ است، به زندگی سخاوتمندانه و اعتماد به تأمین او چالش‌زده می‌شویم.
با آگاهی از این که خدا مراقب ما است و همه چیز لازم را به ما می‌دهد، آرامشی را توسعه می‌دهیم که به ما امکان می‌دهد تا با امید به موقعیت‌های دشوار نگاه کنیم.
نتیجه‌گیری
همه این‌ها درست و خوب است؛ اما مهم است که به کسانی که در حال گذراندن زمان‌های سخت هستند، فشار نیاوریم. تاب‌آوری به طور فوری توسعه نمی‌یابد و نمی‌توان قلب استوار را خواست. همان‌طور که در عبرانیان ۱۳:۹ گفته شده: "خوب است که قلب با فیض تأیید شود". بگذارید قلب خود را همواره به سوی خدا هدایت کنیم و امیدوار باشیم که این هدایت ما را در طوفان‌ها نگه دارد.
یک قلب استوار همچنان یک هدیه الهی است که می‌توانیم برای آن دعا کنیم.
آمین.